Yoksa var mıdır?
Ben bilmediğim bi yerde, salaş yerlerden bahsediyorum, masaya oturmadan önce lokantanın iç tarafına gider, mutfak açıksa bir kafamı uzatır, yok kapalıysa sahipleriyle sohbet ederim. Alışkanlık.
Böylece kendimi güvende hisseder ve yiyeceğim yemeğin yeni bir deneyim olacağına emin olurum. Ters bir enerji varsa zaten başka bir yerlere gideriz.
Yalıkavak’a indiğimiz bir akşamüstü, canımız kebap çekti. Annem yeni açılan, eskiden marketin olduğu yerdeki kebapçıya gidebileceğimizi, en azından deneyebileceğimiz söyledi.
Sürpriz ki ne sürpriz! Sahibi Mardinli çıkmaz mı? Emine Hanım ve eşinin o ufacık lokantalarında çorba kebap ve maalesef pizza yapıyorlar. Neyse pizzayı falan görmedin mutfaktaki tombik pideleri görüp, Emine hanımla sohbet edip, deniz kenarında bir masaya oturduk.
İçtiğim en iyi işkembe çorbasıydı! Rüya gibiydi. Kebaplar lezzetli, garsonlar güleryüzlü, Emine hanım işinin başında, neşeli kahkahaları bir oradan bir buradan yükseliyordu…
pizza olmasaydı keşke menüde…