Ne eğlenceydi okulun son günleri. Yumurta savaşlarımız meşhurdu, öyle ki başına geleceğini bilen dükkanlar bizi içeri almazlardı. Okulda son günde kapıda kontrol olurdu, yumurta kontrolü, girmeyecek içeri. Tecrübeli Kolejli öğretmenlerimiz, biz uslanmaz arlanmazların ceplerine vura vura kontrol yaparlardı. Acemi çaylakların savaş için getirdiği yumurtalar cebinde patlar, pantolonlarından aşağı süzülürdü. Yumurta savaşını su savaşı takip eder, Kolej’den Tunalı’ya Ankara sokakları yumurta kokardı. Hey gidi günler hey. Ne güzeldi Ankara o zamanlar. Kolej de yerli yerindeydi hem, Ankara’nın en neşeli, en güzel yıllarıydı.
Tag: Kolej
Kolejli olmak…
Bavulu, yani ufak çantayı toplarken içim buruldu. Ankardan İstanbul’a taşınalı 16 sene oldu, Kolej’i bir şekilde bitireli 2o. Cumartesi 20. yıl balosu var. Bavulumsu çanta o yüzden. […]