Birkaç dilim palamut tava, mısır ununa bulanıp, nar gibi kızarmış, kırmızı soğan, halka halka yatan tabakta, roka salatası, ince kıyılmış, üzerine küp doğradığım domateslerle, çıtır kıvırcık yapraklarının üzerinden süzülen koca reyhan yaprakları, limon, balzamik, sızma zeytinyağı gezdirilmiş üzerlerine. Birer kadeh buz gibi rakı karşılıklı kocamla, uzun uzun sohbet de tatlı olarak.
İnsan her gün dünyada son günüymüş gibi yaşamalı.
Sonuçta hayat, doğum ve ölüm arasında geçen belirsiz bir zaman değil mi?